मौरी (कविता)

हो सताब्दीयौँ देखि निरन्तर
मौरीको घारमा रहन्छे रानी
तर पनि त्यहाँ हुदैन कुनै प्रकारको राजतन्त्र

आफ्नै सन्तानलाई दुध चुसाउन मौरीले
धाई राख्दैनन् घारमा
खानैले खाई मात्रै रहने
काम गर्नेले गरिमात्र रहने गरी
बोक्रे सम्झौतामा मेलमिलाप गर्दैनन् मौरीहरू
गुटगत नीलो स्वार्थले घारहरूमा कहिलै विभाजन हुदैन
घारमा नयाँ रानी विदेशी चलखेलबाट पनि बनाईदैन

साहू बाले हिजो मौरी पढाउँथे हामीलाई
सिकाउँथे विद्रोहहीन श्रमका कथा
सेरेमोनियल बाजेले आज पनि
अगाडि राखेर मौरीको रानी
निर्लज्ज सिकाउँदैछन् श्रीपेचसंग राष्ट्रियताका कुरा
अपूर्ण कथा हालेर कर्मीमौरीको
वकालत गर्छन मृत शान्तीको
ए बाजे, घरैमा मौरी पाल्ने किसानहरूका अगाडि
अब सम्भब छैन झूठ बोल्न

मौरीहरू स्वतन्त्र घुम्छन साझा फूलवारीहरूमा
मौरीहरूले डर मान्दैनन् जमिनदारका धनी पूर्जाहरूसंग
कुनै कानूनले रोक्न सक्दैन जङ्गलमा बस्ने आदिबासी जस्तै
स्वतन्त्र विचरण गर्न मौरीहरूलाई
भिन्न भिन्न जातका मौरीहरूमा पनि
जातीय पहिचानको द्वन्द्व छैन
सबै मौरीहरूले स्वछन्द गतिमान हुन गुनगुनाउँछन्
एउटै अन्तराष्ट्रिय गीत
सृजनाका अभियानमा सहजै प्राणआहुति गर्छन
दासताका अर्चना लेख्न सक्दैनन् मौरीहरू
हो सताब्दीयौँ देखि निरन्तर
मौरीको घारमा रहन्छे रानी
तर पनि त्यहाँ हुदैन कुनै प्रकारको राजतन्त्र

(यो मेरो नयाँ रचना हो । प्रकाशोन्मुख कविता सङ्ग्रह "अन्यथा"का लागि तयार यस कवितालाइ कसैले प्रकाशित गर्नुपरे लेखकको अनुमति लिनुपर्दैन तर प्रकाशित गरेको वा अनलाइन प्रकाशनमा कपी-पेष्ट गरेको बारे मेरो इमेल thekusum@gmail.com मा जानकारी दिन चाहिँ नभुल्नु होला -कुसुम ज्ञवाली)